سهراب اعرابی جوان 19 ساله نیز به جمع شهدای راه آزادی پیوست .
یادش گرامی ، اما ما چه باید بکنیم ؟ عده ای می گویند برویم و اطراف اوین تظاهرات کنیم ، اما اینکار بدلیل راحتی سرکوب امکان پذیر نیست . برخی کارها که ما می توانیم انجام دهیم :
1- بصورت بمباران ای – میل خبرگزاری های دنیا را در اطلاع قرار دهیم ، مطمئنا وقتی یک خبر به صورت بمباران ای –میل برایشان می آید ، بصورت خبر مهم منتشر خواهد شد نه یک خبر عادی .
2- تمام سعی مان را انجام دهیم تا مراسم تشییع جنازه او با شکوه هر چه بیشتر انجام گردد ، نگذاریم او مانند ندا در تنهایی به خاک سپرده شود .
3- یک یا چند سیاستمدار یا روحانی با نفوذ را متقاعد کنیم و پشت سر ایشان در مقابل اوین تحصن کنیم ، نه تظاهرات و در آنجا میتوانیم روزه سکوت بگیریم ، البته پیشاپیش این قضیه باید کاری کرد که دوربین های جهان روی این متحصنین بچرخد .
4- هموطنان خارج از کشور امروز یکشنبه عکسهایی از این شهید راه آزادی را به همراه سن (19 سال) در تجمعات خود بدست بگیرند ، قاعدتا شهادت یک جوان 19 ساله زیر شکنجه چیزی نیست که دنیا را تحت تاثیر قرار ندهد . ما باید به هر نحوی دنیا را با خود همراه کنیم .
5- عده ای حقوقدان به راحتی می توانند مرگ در زیر شکنجه یک جوان 19 ساله را در دادگاههای بین المللی مطرح کنند .
6- به سران کاخ سفید ، اتحادیه اروپا ، کانادا ، کره جنوبی ، برزیل و ژاپن ای – میل بزنید و مرگ یک جوان 19 ساله زیر شکنجه را مورد تاکید قرار دهید ، این کشورها دارای نظامهایی آزاد هستند و در ضمن قطع روابط و کاهش روابطشان با ایران تاثیر بسیار زیادی در وضعیت حکومت خواهد داشت .
7- تومار بلندی که قرار است از برج ایفل برافراشته شود را هر چه سریعتر امضا کنید ، تا در اسرع وقت برافراشته شود .
برگرفته از: http://sarbazemihan.wordpress.com
